Aan boord bij garnalenvisser Freddy: “Genieten van de vrijheid”

“De visserij… dat is puur genieten van de natuur en de vrijheid. Ik raad het iedereen aan om voor de job van visser op zee te kiezen. Als 14-jarige trad ik in de voetsporen van mijn vader en grootvader en was ik vaak lange periodes van huis. Een fantastische tijd, maar een familiaal en sociaal leven uitbouwen vanop zee is niet makkelijk”, vertelt Freddy Lauwereins (66) als we meevaren met de garnalenvissers op de Crangon.

Ervaren zeebonk

Freddy, geboren en getogen in Oostende, is een echte zeebonk, met een opvallende snor en indrukwekkende tattoos. “Alle vissers hebben een tattoo van een anker en een zeemansgraf. Ik blijf tot het einde van mijn dagen een man van de zee”, zegt Freddy terwijl hij trots de tattoos op zijn gespierde armen toont. “Op mijn zestiende liet ik die typische tattoos zetten, maar ik heb er meer. Bij hun overlijden liet ik een foto van mijn ouders op mijn borst tekenen. Ook de oorring is kenmerkend voor zeelui. De meesten kiezen voor een eenvoudige ring, maar bij sommigen hangt er nog een klein schip in.”

Lang van huis

“Als garnalenvisser kom ik nu elke avond thuis, maar in de zeventien jaar dat ik werkte als visser, waren we vaak lang van huis. Meestal 18 dagen en soms zelfs een maand. Dan mis je af en toe familie en vrienden. Het is voor hen soms ook moeilijk om daarmee om te gaan. Ik weet waarover ik spreek, want hoewel mijn echtgenote en de moeder van onze kinderen vooraf wist dat ik visser was, hield ons huwelijk geen stand”, blikt Freddy terug.

Meer vrouwen

“Dat is niet fijn, maar er zijn zo veel voordelen aan deze fantastische job. Ik hoor dat er meer vrouwen voor de opleiding visserij kiezen en dat vind ik goed. Vandaag is het aan boord nog steeds hard werken, maar zeelui van nu kennen meer luxe dan wij destijds. Na zeventien jaar op zee, werkte ik tien jaar op ferryschepen tussen Oostende en Dover. Daarna was ik negentien jaar aan de slag bij de Civiele Bescherming in Jabbeke. Nu ben ik op pensioen en koos ik er zelf voor om met de Crangon mee te varen. Zo zit ik terug op zee en kom ik onder de mensen. Ik had al veel fijne babbels met toeristen.”

Twee boten, één net

“Vroeger heb ik veel naar Liverpool gevaren en ook naar Grimsby in Engeland. Halfweg de twintigste eeuw had Grimsby de grootste vissersvloot ter wereld die jaarlijks 200.000 ton vis bovenhaalde, maar nu nog maar 600 ton. De schepen waar ik op werkte, visten vooral op tong en platvis en in de winterperiode op kabeljauw. Voor de vangst op haring trokken we met twee schepen één net. Dat was altijd een leuke ervaring”, herinnert Freddy zich nog goed.

Minder vissers

“Hoewel ik alle jonge mensen een opleiding visserij kan aanraden, is het op zee fel veranderd de laatste jaren”, beseft Freddy. “Voor bijna alle vissoorten gelden quota’s over hoeveel je mag vangen. In de buurt van windmolenparken mag je niet vissen. Er zijn minder schepen omdat ook in de scheepvaart onkosten stijgen. Brandstof en personeel kosten handen vol geld. Vijftien jaar geleden zag je hier 20 boten op garnalen vissen en nu nog maar een vijftal.”

Veel vis eten

“Ik neem mijn werk mee naar huis, want ik leg drie à vier keer per week vis op mijn bord”, lacht Freddy. “Ik eet vaak tongetjes en garnalen, maar het liefst maak ik pladijs. Die bak ik in de pan en in ’t weekend serveer ik er verse frietjes bij. Heerlijk!”, klinkt de culinaire tip van visser Freddy Lauwereins.

Smullen van zelf gevangen garnalen

De Crangon – de naam verwijst naar de Latijns-wetenschappelijke naam voor grijze garnaal - dateert uit 1963. Van april tot eind oktober vaart de Crangon twee keer per dag uit als er boekingen zijn van toeristen. Per keer mogen maximaal 12 mensen mee. De eerste vaart vanuit de vissershaven in Oostende vertrekt om 8u15 en keert rond 12u terug. De tweede vaart start om 13u15 en meert rond 17u terug aan.

Ongeveer één zeemijl (1852 meter) ver in de Noordzee, haalt de Crangon zijn visnet op. Boven een grote verzamelbak opent het net en merk je meteen nog heel wat andere vissen en krabbetjes op tussen grijze garnalen. De vangst gaat dan in een grote trommel die garnalen scheidt van andere vissen. Vervolgens kappen ze de manden garnalen uit op een sorteertafel. Hier mogen toeristen helpen met kleine visjes eruit te halen en in zee te gooien. Een feest voor tientallen meeuwen die luidruchtig rond de boot vliegen. Tot slot koken ze de garnalen aan boord en dan is het tijd om te pellen en te proeven! Aan het einde van de vaart, krijgt iedere opvarende een zakje verse garnalen mee naar huis.

Vind hier meer info over de Crangon.

Kies jij net als Freddy regelmatig voor vis van bij ons? Laat het dan zeker weten via onze Facebookpagina, op Twitter of via een leuke foto op Instagram met #lekkervanbijons! Blijf op de hoogte van alle nieuwtjes en volg ons ook op Pinterest, YouTube of schrijf je in op onze nieuwsbrief!